သမီး စာသြားအံတဲ့ၿမိဳ႕မွာ
အဆာခံသူ အာခံသူ တန္ဆာခံသူေတြနဲ႔
လုံးေထြးေနလိမ့္မယ္။
ရပ္
ၾကည့္
သြား
ျဖဴေဖြးေနေသာ တံတားတစ္ခုကိုနင္းေလွ်ာက္စဥ္
နီရဲေနေသာေသြးမ်ား ကပ္ပါလာတဲ့အခါ မေၾကာက္ပါနဲ႔ေလ
အဲ့ဒါဟာ သမိုင္းတစ္ခု။
ၾကည္လင္ေနေသာ ေရကန္တစ္ခုကို ငု႔ံအၾကည္မွာ
ေနာက္ၾကည့္ေနေသာ အတိတ္ရဲ႕ေအာ္သံ ေခၚသံ ငိုယိုသံမ်ားၾကားခဲ့ရင္ မလန္႔ပါနဲ႔ေလ
အဲ့ဒါဟာ သမိုင္းတစ္ခု။
ေရာ္ရြက္ဝါေတြနဲ႔ သစ္ရြက္စိမ္းေတြတစ္ၿပိဳင္တည္းေႂကြေနတာေတြ႕ရင္လည္း မအံၾသပါနဲ႔
ဒါဟာ ပစၥဳပၸန္ရဲ႕ သမိုင္းလိုင္းပူးေနမႈတစ္ခု။
စာသင္ခန္းေတြထက္
စာၾကည့္တိုက္ေတြက ပိုက်က္သေရရွိတယ္ဆိုတဲ့အဘိဓမၼာ
ဒီမွာ မမွားေသးဘူးကြဲ႕။
ရပ္
ၾကည့္
သြားပါသမီး
ေရွး ကဗ်ာေတြနားေထာင္
hip hop ေတြလည္းဖတ္
ဂႏၶဝင္ဂီတေတြျပန္ဖတ္
ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာေတြလည္းနားေထာင္။
ရပ္
ၾကည့္
သြားပါသမီး
စာလည္းအံ
ျဖတ္ပ်ံေနတဲ့ငွက္ေတြကိုလည္းၾကည့္
ငါကယ္မွရမယ္ စိတ္ႀကီးဝင္မႈ တလြင့္လြင့္နဲ႔
သင့္ေၾကာင့္ ကမ႓ာႀကီး မီးမေလာင္ပါေစႏွင့္ျပဌာန္းစာအုပ္မ်ားလည္းပိုက္လို႔ေပါ့
ေသခ်ာမႈက အေသအခ်ာ မီးဖိုေဆာင္နန္းကခြါ
လမ္းမေပၚလမ္းေတြေမြးပစ္လိုက္မယ္ဆိုတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္အျဖစ္
အခ်ိန္တိုင္း ေလာကႀကီးနဲ႔တစစ္စစ္ စစ္ျဖစ္ေနလိုက္စမ္းပါသမီး။ ။
ခရမ္းျပာထက္လူ
၂ ၀ ၁ ၅
No comments:
Post a Comment